باحرکت سریع باله اش آرامش آب را به هم میزد وقتی موج آب از مرکزخود دورودروتر میشد تازه متوجه حضورش میشدم
با خودمیگویم خدارا شکر این هست اما جای او خالی است این یکی زیرک وهوشیار است وآن یکی بلند پرواز بودوساده دل
وقتی سرش را بالا برد ومرز میان بیرون از آب را به بهانه چشیدن طعم آزادی شکست
در جایی همین نزدیکی هرگز گمان نمیکرد آن بیرون نگاه حریصی برای نابود کردنش منتظر نمایان شدن اوست حالا این هست اونیست
نظرات شما عزیزان: